EYVALLAH

Gitmek gerek bazen,
Usulca gidiyorum.
Baðýrmadan,çaðýrmadan, kimse bilmeden,kimse duymadan,
Kýrmadan, üzmeden,incitmeden yavaþça
Gidiyorum.

Yüreðimi de alýyorum giderken,
Uzun yollarýmýn vazgeçilmezi
O üzgün yüreðim
Acýlarým kalmasýn,
Kimseye yük olmadan,
Gidiyorum.

Saplandý mý yüreðe hançer acýsý, kalamýyor insan.
Kalkýp gitmek istiyor,
Gittikçe batýyor acýsý.

Ama………
Ama var ya! alýþýyor insan,
ACISINA
Gitgide azalýyor iþte,
Aslýnda acý ayný acý,
Ama arsýz derler ya, insan için
Alýþýyor insan acýlara,
Yakmýyor eskisi gibi,
Eðer canýný çok acýtmýyorsa
Ya da alýþýyorsan…
Artýk baþlamýþ demektir gidiþin..

Bir kaç damla gözyaþýný da alýp gitmek gerek bazen,
Bazen de gidiþlerin kaderine vurulmuþ bir mührüdür de vakti gelmiþtir.

Gidiyorum…
Bu gidiþ baþka geldi bana bilmediðim
Meçhul bir gidiþ…
Yeni yollar seni bekler
Acýsýz olsun

Bir kýzýl Þafak bir heybe aldým yanýma
Her yer benim zemheri de yanýp yazda üþümeye alýþkýn yüreðim.
Bakýþý hüzünlü gözüm,
Titrek dudaklarým,
Çýrpýnan kalbim,
Kim anlar seni…
Gitmek de yakýþýr bana,
Gidiþimin þerefine,
Eyvallah…
Sosyal Medyada Paylaşın: