ÖPSÜN RÜZGARLAR

Tutsaðý olduðum gönlünün penceresinden
Beni görmediðin gözlerin gibi bakýyorum
Özgürce kanat çýrpýyor gökyüzünde kuþlar
Belki aþktan bihaber, kýskanýyorum

Kuþlarda hapsolur, düþmüþse zalimin eline
Üzülmeyin kafesteki kuþlar ayný kaderi yaþýyoruz
Sen diyorsun özgürlük, ben diyorum tut ellerimi
Yorgun akþamlarda, susturdum yüreðimi

Hiç bakmasaydým gözlerine, düþmezdin aklýma
Bir görüþte bahar gelmezdi gülmeseydin yüzüme
Bakire dudaklarýn kahkahalar doðururken
Ahtýn mý var, bin parçaya bölüp öldürmeye

Zehir versen kanýp, bal þerbeti diye içerim
Sakýn yalan söyleme hazýrým inanmaya
Sus artýk mühürlensin dudaklarýn
Vazgeçtin benden, ben nasýl vazgeçerim senden

Bir yaným zemheri ayazý, bir yaným bahar çiçekleri
Bense aþka inanan uslanmaz bir deli
Býrak özgürce dalgalansýn saçlarýn
Bana yar olmadý, öpsün rüzgarlar

Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: