Çatıdan Bir Çocuk Düştü
Çatýdan bir çocuk düþtü
Beyaz tenli sarý saçlý
Yelesinde dünyayý taþýyan
Karanlýk bir geceden üryan kalkmýþ
Bütün nasihatlere aldýrmadan
En güzel sevincin peþinden gidiyordu..
Çatýdan bir çocuk düþtü
Daðýn öteki yüzünü bilir misin?
Güneþe gidelim diye haykýrýyordu Ozan
Kapalý kapýsý olmayan bir evin
Avlusunda yürüyordu martýlar
Uçak olmuþ gidenlere selam veriyorlar
Sonra kanatsýz bir gülüþe demirlenip duruyorlar
Bilmiyordum
Çatýdan bir çocuk düþtü
Ayaz mevsimin en sýcak gününde
Boðazýna kadar sarmýþlar bedenini
Kuytularda onu kurtaran yok muydu diye haykýran
Yaþýný iyice almýþ gül tenli biri..
Çatýdan bir çocuk düþtü
Sarý saçlý beyaz tenli..
Sonra Demir pençe, kör duvar
Aklýný yitirmiþlerin duraðýna uðrar
Sisler içinde ve gecenin en koyu rengiyle
Boyarken ne kadar varsa ömründen düðmeleri
Hangarýn, hangarlarýn kapýlarý açýlýr birden
Bir ses gelir üryan, çýrýlçýplak
“Açýlýn kapýlar Þah’a gidelim”
Çatýdan bir çocuk düþtü
Önce gölgesi deðdi yere
Sarýldý annesine bedeniyle
Sonra
Bir damla gözyaþý
Karýþtý topraða kimsesizce..
Çatýdan bir çocuk düþtü..
08/10/2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.