AĞAÇ

Sevgili aðaç,
Biliyorum çok baharlar yaþadýn,
Bahar geldi diye, çiçek açtýn, yaprak verdin, dal verdin,
Gönlümüzde sevinç oldun, huzur oldun yeþerdin,
Yaz gelince türlü meyveye döndün,
Soframda aþým, topraðýmda iþim oldun,
Tadým, tuzum, tokluðum,
Cebimde param oldun.
Gölgende serinledim, dinlendim, dinledim seni,
Hazanda bir garip oldun,
Hüzünlendin, sarardýn, soldun,
Yapraklarýn döküldü, yalýnýz kaldýn,
Kýþ gelince karlar düþtü omzuna,
Beyaz gelinlikler giydin,
Aç kalmýþ kuþlar kondu dallarýna,
Yapmur yaðdýðý zamanlar yýkandýn temizlendin,
Velhasýl bir kýþ boyu dinlendin,çok sessiz kaldýn,
Fakat ya bahar gelince;
Çiçekler, yapraklar, arýlar, serçeler sormayýn gitsin,
Seni gördükçe içimden aðaç olmak bile çok güzel dedim.
Bana baharý getirdin, baharý yaþattýn,
Ýçimde bir coþku, bir huzur, bir yaþam sevinci oldun,
Sevgili aðaç, ömrün daim olsun.
Kaç baharlar yaþadýn bilmiyorum fakat,
O asýrlýk gövden,
Dünya durdukça dursun.
28.09.2004

Tayyip Sað

(antoloji.com)





Sosyal Medyada Paylaşın: