Yâr gidince ellere Þehrin ýþýklarý söndü kapkaranlýk her yaným Iþýðýmý aldýlar kayboldum sokaðýn birinde Bir yabancýya tutuldu yüreðim Acýmadý ayný yerden sýzladý her gece Durduramýyorum sýzlayan yanýmý Yâr diyorum yaram diyor Olmaz diyorum , sus diyor. Sadece sevmek yetmez...Sevenin nasibidir acý çekmek. Nasibim dedim acý’m dedi. Yürek anlamaz hâlden Ben aslýnda dibindeyim karanlýðýn Esti soðuk Hasret rüzgarý,içimi yaktý kavurdu.. Kaç vakit oldu ? Kim bilir kaç gece söndü Solumda bir güneþ hep yandý durdu... Þu yalnýz yüreðim Her savaþa galip geldi kötü bir aþka maðlup Vazgeçmedim! Gönül aþýk.. Ben ilk defa maðlubiyeti sevdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞAİR FATİH DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.