İçimdeki Şehir

Ýçimde bir þehir dolaþýyor,
Binlerce ses kulaklarýmda,
Cevap vermekte zorlanýyorum.

Susmak!
Ya da konuþmak!
Hangisi senindir diye sormayýn bana,
Bazen sükut oluyorum yaþanýlanlara,
Bazende çýðlýk oluyorum kulaklara.

Tenime dokunan soðuk deðil ,
Acýnýn rengi üþütüyor içimi,
Bir güvercin ürkekliði var derinliklerimde,
Kanat çýrpýþlarýmýn nedenidir ürkekliðim.

Maviyi ne çok severim,
Gök mavisinde hissederim kendimi en iyi,
Nedense mavi küskün herkese,
Herkesin mi kanadý kýrýk bu þehirde.

Nedensiz aðlamalar peyledi bugünlerde gözleri,
Gözler görmüyor þehirdekileri,
Ýçimdeki þehirde ne fýrtýnalar kopuyor,
Hercai duygularým savuruyor beni,
Davetsiz misafir bekliyorum sanki,
Gönül gezginimin dolaþtýðý yeter!
Dönsün içimdeki þehre.
Sosyal Medyada Paylaşın: