VUSLATSIZLIĞA SÜRGÜN

Gökyüzü kutsarken özlemini
Çaresiz bir ayrýlýk
Aklým prangaya asýlý
Yüzümde hüznün görülmemiþ fasýlý
Yollara dökülmüþ kuru yapraklar
Kaldýrýmda geceye küsmüþ ay ýþýðý
Ve biz Ayrýldýk…

Oysa koþacaktýk mutlu yarýnlara
Yüreklerimiz öpüþürken
Bedenlerimiz ölümsüzleþecekti
Seviþecektik gözlerimizle

Aþka bakire yüreðin
Aþka yelken açtýðýnda
Sen, þen kahkahalar atarken
Ben çoðaltacaktým sevgimizi
Zor olmamalýydý sevmek sevilmek
Þu yalan dünyada

Tabulara inandýk!
Belki mutluluktan korktuk
Baþaramadýk!

Þimdi yüreðimde bir hüzün
Yanýnda, bana gülen gül yüzün
Unutulmuyor, yaþanacakken
Benden esirgediðin bir gülüþün

Hepsini, her þeyi unuttum
Bütün sözlerini attým aklýmdan
Bende kalan,
Yüreðime civi gibi çaktýðýn,
Sevdamý giyotine koyan o son sözün

Yýkýlmak nedir bilir misin ey yar?
Sevda vurgunu yemediysen nereden bileceksin
Kalkmak istersin de neden kalkacaðýný bilemezsin
Sensiz yaþanacak bir hayat için mi?

Gece, gündüze,
Gündüz, geceye vurgun
Dün kayýp, yarýnlar harapsa
Ben güneþ olsam sen ay
Bir yanýn hep karanlýkta kör kuyu

Ferhat olup deleydim daðlarý, varaydým Þirin’e
Tutaydým ellerini hiç býrakmadan
Çöllere meydan okuyup koþardým yanýna
Ben Mecnuna, sen Leylaya nispettik

Olmadý, olduramadým
Sevda tanýmamýþ yüreðine
Aþk ekip büyütemedim
Oysa ne zordur vuslat beklerken
Vuslatsýzlýða sürgün olmak.

Ünal Türkoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: