Özlemce...

01 Eylül 2008 Pazartesi
20:33:36

Yalnýzým çok zaman sonrasýndan arta kalan ömürden
Nefes almýþlýðýma hayret ederken garip sýzýlý çizgimde
Anamý da yitirme kaygýsý içindeyken de hem de
Kýz varýp gitmiþken yapamadýðýmý gerçekleþtirerek
... Ve derin þaþkýnlýklar içindeki duygumuzu hiçleþtirerek
Derman ararken ölümsüzlüðe ve yalvarýrken yaratmaklýklara
Olacaklarý önceden sezgime "Lanet" ederken zaman zaman
"Aðlama" diyenlere mi uyayým uymayayým mý gülmelere
"Baðlanma" diyenlere mi kanayým baðlamayayým mý da

"Daðlayayým daðlayayým har ateþlerle alazlanayým
Kardeþ yakmýþ yüreðimizi yar gitmiþ elden kýz kaçmýþ
Aðlayayým aðlayayým aðarabilirsem baðlanayým
Kardeþ yakmýþ yüreðimizi yar gitmiþ elden kýz kaçmýþ"

Ýçerimde böylesi yeni bir türkü çýðýrýrken elimdesizliðimde
Dedim "Yalnýzým aðaramamýþým yaslanacak yar omzu yok"
Kapý çalýndý ahan da dedim "Kimdir o bu gecikmiþliðimde"
Dedi "Evrenden geldim Tanrý misafiriyim adýma derler AÞK"
"Vay" dedim vayladým halime baktým "Ayy" dedim kadýndým
Dedim "Var git baþka kapýyý çal bende kalmadý hal" dedi ki:
"Eyvallah bulur çýkarýrým içindeki sazý sözü çalarým gönülü"
Açmadým kapýnýn ardýna yaslandým yalvardým "Býrak beni"
"Olmaz" dedi kýrdý kapýyý da girdi içeri dedim ki: "Eyvah"
Baktým eteðim kendiliðinden zil çalar olmuþ utandým
Kendiliðimden benliðimden arandým adaktým adandým
Hiç farkýndasýzlýðýmla yataðýma uzandým AÞK ýsýtmýþtý
Gönlümün gözünü ben bende deðildim iki öðün arasý
Ekmek misali sandviçe ramak kalmýþken aþaðlandým
Dedim "Çabuk git kimse görmesin seni Aþk benim neyime"
Dedi "Tamam" boynu büküldü bana acýdý kapý kapandý
Ardýndan bakandým bakýndým saða sola neydi ki arandým
Dedim "Þükür kaldým bir baþýma" da vardým yastýðýma
Ne uyku girdi gözüme ne rüya ne düþünce vardý ne hülya
AÞK gönlümü çaldý Çaldýran’dý Dünya neçe savaþlar olandý
Daðlarýn dumanlara bürünüþüne baktým uzun uzun daldým
"Denizlerin hýrçýn dalgalarýna varayým" dedim ölüm emir
Gönlümü çalan AÞK demir "Emir demiri keser" denir
Emir Allah’ýn emri kabul eden karýþýr olur behri kalýr beri
Bakarlar görürler derler "Uçmuþ ama ehli bekle gelir dehli"
Ýçtiðim bardaðýmda böyle bulandým Esin Peri’min sesine
Sormadan soran sarmadan saran serin nefesine dolandým
Dedim "Aþk neredesin gel bir olalým kýyametine oynayalým"
Ýçimde yeni bir türkü çýðýrýr oldu ayný anda korktum yazdým:

"Muhabbetin müebbete dönsün çünkü sen özsün
Hiçbir þeyin içinden çýkýlamayacak derinden sözsün
Ýlahi Adalet’in elinden kurtulan harlanmýþ közsün
Þairim yarýn senin cezan yok çünkü sen tözsün"


Gülizar Özlem GÜRSES SARAÇOÐLU

NOT: Her hakký mahfuzdur. Selam, sevgi ve saygýlarýmla efendim.

Sosyal Medyada Paylaşın: