özlersin
Neden insan düþlerinden en mutlu olduðu yerde uyanýr
Neden kapanmayan yaralarýný mor fistan gibi sandýklara saklar
Yýllar geçsede kapanmaz o gizli yaralar
Tam unuttum dersin bir kol düðmesi gelir eline
Herþeyi unuttuðunu sanýrsýn
Hiç ummadýðýn anda ýlýk bir bahar rüzgarý sana inat kokusunu getirir .......özlersin
Umutsuzluk içinde çýrpýnýrsýn
Kendini okyanuslarýndibine saklarsýn
Ellerinle yüreðini ateþlerde daðlarsýn
Kapandý bu yara diyen þarkýcý varya ona lanet okursun biraz
Karasaplý bir býçak tam þurana saplanýr kalýr özlersin be özlersin
Kahramanlarýyla anlaþamayan þairler gibiyim bu gece
Öyle huysuz öyle yýlgýn öyle küskün
Sense duvarda ayaklý aský üzerinde duran lamba gibi öyle eski Öyle yýpranmýþ öyle modasý geçmiþ
En sen o prangalara vurduðun yüreðimi bir gün geliir özlersin özlersin vefasýz özlersin........
Hala boþalmaya yanaþmýyor gözlerim
Maltalara kadar yürüsemde yanlýzlýðým voltalarýmdn taþar
Ama sen seversen iþte ozaman kýrarým zincirlerimi
Her çýðlýðýmda açýlýr yüreðimin demir parmaklýklarý
Yolarým tüm papatyalarý fallarada inanmam artýk yeterki sev sen
Birlikte özleyelim gel birlikte özleyelim gel
KATYA
02.10.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.