VAVEYLASI ÇOK ÇIKAR
Gözlere perde inmiþ; at gözlüðü cabasý
Çalana hýrsýz denir; yoktur bunun amasý
Memleketi soyanýn; kime olur faydasý
Unutmayýn mazlumun; intizarý tez tutar.
Hak yiyenin her zaman; vaveylasý çok çýkar
Gözünün gördüðüne inanmýyor bir kesim
Nereye çeksen gider vardýr davar diyesim,
Anlatmaya hacet yok ortada büyük resim,
Gün gelir zaman geçer; elbet onlarda býkar,
Cahilin cahillikten; vaveylasý çok çýkar,
Baðlý sanar nasibi razý kuru ekmeðe,
Ýdrak edecek kadar hakim deðil emeðe,
Birazcýk pohpohlanýr çýktým sanar yükseðe,
Elde yok avuç ta yok; bön bön baktýkça bakar,
Ýþ iþten geçtiðinde; vaveylasý çok çýkar.
Maneviyat ruhunu silah gibi kullanýr,
Sömürdükçe sömürür gördüðüne çullanýr,
Köksalar her alana budaklanýr dallanýr,
Yakarsa bu dünyayý; mazlumun ahý yakar,
Caný yanan her kimse; vaveylasý çok çýkar.
Akýllanmaz uslanmaz kendine ders çýkarmaz,
Geleceði düþünüp birazcýk hayal kurmaz,
Yoktur belli vizyonu konduðu dalda durmaz,
Boþ beleþ konuþarak; tatlý canýný sýkar,
Çok konuþan yanýlýr; vaveylasý çok çýkar.
Velhasýlý yürekten gelmiyor ise sesin,
Ýçinde fesatlýk var çünkü farklý yerdesin,
Huzur dolu bir yaþam rüyasýdýr herkesin,
Gýybeti hoþ gösterir; yokken aklýna sokar,
Akýllýdan delinin; vaveylesý çok çýkar.
01.10.2022
Necdet Akcakaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Akcakaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.