Toprak kokuyor, ova, dað ve deniz, Sevdiklerimizin topraða sinen kokusunu çekiyoruz iliklerimize... Her gece rüyalarda yan yanayýz göçüp gidenlerle Baktýðýmýz her yerde karþýlýklý oturuyoruz, Adýmlarýmýz takip ederken akan zamaný Kavuþmak oluyor tek dileðimiz, Arkasýna sýðýndýðýmýz keþkelerin arasýnda kaybediyoruz kendimizi, Acýya, sabra, kimsesizliðe dayanma gücü arýyoruz tenha kuyularda, Bulur muyuz, bulabilir miyiz, bilmiyoruz. Biz hala çaresizliðimize aðlýyoruz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
aytekinmertclk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.