son kez ilk baharýmýz ol
mevsimler gülleri incitilmesin
gel…
tüllenen hayallerimize bir huzme býraksýn himmetin
artýk getirdiðin kutsal emanetin kaybolacaðýndan korkmasýn ümmetin
yalýn unutuþlarýn poyrazýnda býrakýp bizi bir baþýmýza,
belleklerimizin tereddüt dolu zembereklerinde kývrandýrma
gel…
*
o doðumu en çok bekleyenlerden biriydi
kureyþ kabilesinin ihtiyar reisi
kutlu torunun dedesi
o sýralar duygu dünyasý çok deðiþkenliklerle doluydu
oðlu abdullah’ý kaybetmenin hüznünü
doðacak torununun heyecanýný
ayný dönemde yaþýyordu
yaþlý reisin kalp atýþlarý
haftalardýr beklediði bir haberle daha da hýzlanmýþtý
gelini amine doðum yapmýþ
abdullah’ýn bir oðlu olmuþtu
oðlunun kokusuna hasret
hz. yakup misali kokladý
öptü ciðerparesini
amine…
ah amine
çaðýnýn hacer’iydi artýk o
zordu hacer olmak
çölün acýmasýz yasalarýný ayaklarý altýnda çiðneyerek deðiþtiren
bir mücadele kadýný olmak zordu
fakat imkansýz da deðildi
kahramaný hacer gibi
çocuðu için koþturacak
onun için çabalayacaktý
hayatýn iniþlerini çýkýþlarýný
onun hatýrýna aþacaktý
çocuðuna hem analýk
hem babalýk yapacaktý
býkmadan usanmadan
saya gayret etmeliydi
hacer’in çektiði zahmet
nasýl rahmeti ,zemzem fýþkýrttýysa
kendisinin çektiði zahmetler de
insanlýða rahmet olarak geri dönecekti
zira rahmet zahmetin çocuðuydu
manevi bir iklimde
ibrahim’in, ismail’in ve hacer’in gelip geçtiði
o mübarek topraklarda
yavaþ yavaþ büyüyordu küçük muhammed
hz. hacer’in ayak izlerinde koþuyor
hz. ismail’in oyun oynadýðý yerlerde oyunlar oynuyor
zemzem pýnarýndan kana kana su içiyordu
sütanne diyarýnda gurbetin soðukluðuyla üþüdüðü de oldu
öksüzlüðün ateþiyle yanýp kavrulduðu da
dedesinin nasýrlý elleriyle
yumuþacýk dokunuþunu bile arýyordu onun yokluðunda
son nefesinde
gözleri yaþlý sesleniyordu amine
küçük muhammed’i kucaðýnda
ey mübarek çocuk
ey dünyaya bulaþmadan bir konup
sonra uçup giden güvercin abdullah’ýn oðlu
eðer rüyamda gördüklerim çýkarsa
sen bütün insanlýða gönderilecek
helalý-haramý öðreteceksin
insanlarý hakikate
insanlarý islama ulaþtýracaksýn
deden ibrahim’in dininde olacaksýn
Allah seni bütün putlardan korusun
senin davan insanlýk durdukça devam edecek
titreyen dudaklarýndan
son sözleri düþüyordu oðlunun kulaðýna
ey kutlu çocuk
ey kainatýn gözbebeði
her diri ölecek
her yeni eskiyecek
her yaþlý dünyadan ayrýlýp gidecek
iþte ben de gidiyorum
fakat adým ebediyyen kalacak
çünkü arkamda
hayýrlý ve tertemiz bir evlat býrakýyorum
*
kutlu geliþine selam olsun
sen aydýnlýk içinde aydýnlýk
seni görenlerin güneþ düþerdi gözünden
seni sevenlerin ýþýk yayýlýrdý yüzünden
mühürleri kaldýrmada son idin sen
can kilitlerini açmada bir idin sen
ruhlarýmýzdan kuþluklar geçti
gün geçti...
akþam oldu
sen geçtin
güneþ batmadan
ve gece olmadan
redfer