Soruyorum ben de kendi kendime solgun yanaklarým ýsýnýrken gün batýmlarýnda tüm alýþkanlýklarýmý süpürdüm hayatýmdan sýnýrsýz bir sevgi ile seviyordum herkesi oysa günlük yaþanýrmýþ hepsi beyhude
biraz çeki düzen vermeliyim kendime hoþ alýþ veriþim olmadý öðütlerden sarmaladým kendimi sarý yapraklar arasýna kimim kimsem yok benim
borçlu deðilim bu dünyaya sevgilerimi kaynak yaptým ucu ucuna aldýrýþ etmedim bazý düþlerime gömdüm bütün acý tatlý sevinçlerimi kara topraða güzel günlerimi doldurdum aný denilen tabaða hepsi birer hikayem oldu benim yaþadýklarým
özgürlüðü seçtim ben de hayatýn sarý saçlarýna dokunurken ellerim bu eylül akþamlarýnda...
Behçet Bük Eskiþehir. 29.9..2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.