DOSTA…
Gel be dostum
Bende hiç mi hiç hal kalmadý
Hüznü kiraladým öylece üzgünüm
Gönlümde güneþ kavruðu sancýlar
Zihnim çöp sepeti gibi karmakarýþ
Kanadý kýrýk bir serçe gibi
Çaresizlik içinde boðuluyorum
Beli iki kývrým bükülü umutlarýmýn
Aylak aylak sýzlanýyorum
Bir nefeslik üfürüðün ucunda yetimliðim
Bir el ver
Az birazda umut
El ver ki
Ýçimin içine yabanlar saldýrmasýn
Zaten son bahara koþmaktayým
Vakitli vakitsiz nefesim daralmasýn
Dost bildiðim
Ne zamandýr senin boþ vaktin
Ve kime hizmet ediyor senin vicdanýn
Benim bildiðim
Dost dost için canýný verirdi bir zamanlar
Mertlik tezgahýndan çýkardý tüm arkadaþlýklar
Yüreklere kazýnýrdý dostluklar
Tüm gönüller birlik içinde
Vefa sevgi ve güvenle kucaklaþýrdý
Sen nerede kaldýn peki
Yoksa toprak altý çürümüþlüðüme mi hükmün geçer
Nefes gidiyor nefes tez yetiþ
Oysa ki hali hazýrda
Tek tutunduðum daldýn ahir ömürde
Gönlüme ekmiþtim kutsal bir nimet gibi
Hak ve hakikate dayanýr idi duygular
Ne oldu da gayrý meþru niyetlere boðuldu iliþkiler
Ve Katran karasý gecelere olurken mahkum
Yalýnýz baþýma
Yoksa ben ebediyete dek bir hükümlü müyüm
Beni çok iyi tanýrsýn sanýrdým
Oysa ki hayat beni nerde görse yýpratýr
Ati yerle bir türap oldu
Durumum içler acýsý
Ölüme çeyrek kala gülmeyecek mi yüzüm
Gönlüm nankörlüklerle cebelleþir
Kuyruk kýlý gibi sonlu hisler içinde avunuyorum
Yýlgýnlýða savruldum dostum
Hiçbir çýkarým için kapý açmadým sana karþý
Ekmeðime katýkta istemem
Sadece nefesime nefes olmaný beklerim
Üþüyen gönlümü ýsýtmak için
Gel de bu son günlerimde yanýmda ol ki
Ýçimin içi açýlsýn
Yüreðime dokun ki huzur bulsun
Sadece bir dal bir tek elim olsun
Sokul nefesime dost sokul ki
Donmuþ içim hiç deðilse huzurla çözülsün…
Þimdiki zamanda
Dostluklar buymuþ ya bilader
Gelemeyeceksen teselli için
Mezarýma bir avuç toprakta atsan yeter…
AZAP...(Kadri Atmaca) 29.09.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.