İLK TERAVİH

Mâbedin kapýsýnda, melekler nöbet tuttu
Eller açýldý göðe, öldü karanlýk ökçe
Huzurlarým yol bulup, kor hicranlarý yuttu
Diller açýldý göðe, doðdu aydýnlýk gece

Bülbüller aþka gelip, kapattý yaralarý
Ayetler kalbe sindi, öldürdü karalarý
Döþendi ýþýk ýþýk, gönlümün tuðlalarý
Güller açýldý göðe, yazmýþtý hece hece

Damlalarým göl oldu, gecenin saðrýsýnda
Renklenen zamanlarým, deðildi aðrýsýnda
Kanatlandý yüreðim, gerçeðin doðrusunda
Seller saçýldý göðe, akmýþtý nice nice

Poyrazým sert esse de, kýrýlmadý dallarým
Hep niyaza durmuþtu, benim aciz kollarým
Pervâneyim söylerim, nurla dolsun yollarým
Yeller açýldý göðe, esmiþti yüce yüce


Sosyal Medyada Paylaşın: