Severken umutlarýmý verdim yüreðine Nöbet tuttum yitirilmiþ umutlarýn mezarýnda Hüzün sardý her yanýmý Kimbilir,belki de aðýr geldi sevmek kalbime Yeni bir insan rolünü üstlendi yüreðim Geceden kaldým sabaha Karanlýk oldum simsiyahtým ýþýksýz kaldým Gökyüzünün mavisini görmedi gözlerim. Yaðmurlar yaðdý gözlerimde Nefeslerim kesildi Aðlayan bir geçmiþime yandým Belki de yüreðimden gelen bir þeydi Düþlerimde öldürdüm geleceðimi.... Islak kaldýrýmlarda yürürken Senden bir nefes çektim sigaramdan Ýyi geleceðini zannettim ciðerlerime Bu gece, diðerlerinden çok farklý... Yüreðimi rüzgarla bütünleþtirip Uçuþan bir kum tanesi kadar hafif yüreðim Gecenin ilerleyen saatleri yaklaþtýkça Gözlerim aðýrlaþýp kançanaðýna döndü Yine de bu yükün altýndan sýyrýlabilecek kadar Güçlü ve dinç hissettim kendimi Rüzgar þiddetini geceye hissettirken Kum naneleri okþuyordu yüzümü Olanlardan habersiz sen uzaklarda yaþarken Ben acýlarýmý yaþadým her gece Sensizliðin sancýsý sarýnca yüreðimi Yakamozlar bile fayda etmedi yokluðuna Karanlýklara tutsak kalan hislerimi Buz tutmuþ bedenim Nefessizliðimle ’’ölüyorum’’sanki yavaþ yavaþ Bilmiyorsun,yýkýk bir ben býrakdýn arkanda Giderken bir demet yalan ekdin yüreðime Paslý hançerler batýrdýn yüreðime Yapayanlýz býraktýn beni Bu köhne limanda Kime inanýrým bundan sonra Kime kaçar yüreðim,unutmak için seni Kimleri alýrým kalbime Sevdama ettiðin ihanetinle Kaç gece bitiririm kendimi bilmiyorum Bildiðim tek þey,acýlarýmý yaþýyorum YEÞÝLIRMAK Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.