ve dahi aþk yok
o sarý saçlarýn
gül kokun yok
pürüzsüz tenin
ince bedenin
deniz mavisi gözlerin
hani onlarý bir araya getiren ýþýk benim
zihnimde
yazýlmadýk serüvenleri
ýþýðý yakýyorum görünür kýlýnýyorsun
ýþýðý kapatýyorum görünmez oluyorsun
görülen bir rüyasýn
içinde ben olmasam da
sana iliþkin her þey …
sen olmasan kim bahsedebilir yaðan yaðmurdan
yaðmur ben gördüðüm için yaðýyor
aslýnda senin için yaðýyor yaðmur
saklý yahut mevcut bir þey misin
olmazsan ben olmayan
ben olmazsam sen olmayan
çok garip …
hem de çok…
yazmasam, gözlerinin rengini kimseler bilmeyecek
kimseler bilmeyecek sarý saçlarýný
sabahlara dek gül kokusu tenini
yazsam
týlsýmý bozulacak rüyanýn
seni yazmasam beni de kimseler bilmeyecek
beni yazmasam seni de kimseler bilmeyecek
bir dokunsam daðýlacak tüm hikaye
sussam yok olacaksýn
sussam yok olacaðým
öyleyse bir oyun oynayalým
uyumuþum
uyanmýþým
bir de bakmýþým ki varmýþsýn
yoksa hülya mý
yoksa hayal misin
*
senden baþka nasibim ne
neden geceler boyu
neden günler, haftalar, aylar, yýllar
ve evet evet bir ömür boyu
içimdesin
neden hem bende
hem bende deðil
neden hem bugünde
hem dündesin
gerçek mi
bir serap mýsýn yoksa
neden hem de kimliðini araþtýrýyorum
neden benim kimliðim
seninkini bulmama baðlý
bugünkü kimliðim ne
ya daha evveli
ve daha daha daha evveli
ya sen
karanlýktasýn
var olmak için idrakime muhtaç
almasam var olmayacak
kimseler bilmeyecek aþkýmýzý
çýkmazlarý, þaþkýnlýklarý, bunaltýlarýmýzý
kimseler bilmeyecek
milat ve bitiþleri
kimseler bilmeyecek mavi gözlerini
yüzüne baktýðým her an
bir peri suretine dönüþtüðünü
*
elma dersem çýk
demezsem …çýkma
yerinde kal
ben gidiyorum
sen öyle kal
peki biz kimin rüyasýyýz
söyle…
hangi roller daðýtýlmýþ bize
hangi aþk hikayesinin parçalarýyýz
bak aþkýný yazýyorum yine
o denli büyük acýlarý yazdýkça
içimdeki o siyah nokta büyüyor
kaðýtlara dökülüyor
yine sessizce aðlýyor þiir
bir kara sevda yüzünden
sen dünyanýn kim bilir hangi köþelerinden gelmiþ
þu sarý saçlý mavi gözlü yabancý
hoyrat kalabalýðýn arasýnda
ben senin ardýnda dolaþýrken
eylül güneþi ne kadar acýmasýz
hiçbir gölgeye yer yok
þu yabancý kalabalýða benziyorsun
sen osun
ilk bakýþta sana benzemese de
böyle bir firuze salkýmýyken gözlerin
sen osun
bir defa gözlerime baksan
gözlerimiz karþýlaþsa bir defa
bir defa gözlerimin içindeki manzarayý
tüylerin ürpermeden seyredebilsen
anlayacaksýn
tanýyacaksýn
hem kendini
hem beni
redfer