poyraz yüklü denizlerde üþüyen sular gibi
ibraz edilen bir ayaza gövdemi teslim ederek
sarp dalgalarýn yankýsýna býraktým sesimi
kabuðuyla dertleþen yaramý gömerken yüreðime
kelimeler dilimin inzivasýnda
daha çok maviye hasret
daha çok üþüyorum
iþte o sahil orasý
izlerimi saklamasýndan biliyorum
prangalarýmdan özgürlük çýðlýklarý fýþkýrýyor
durmadan koþuyorum
kucaklamak için denizi
bir sandal
bir çift kürek
küreklere asýlan bir tek yürek
yaþama asýldýðým gibi
nasýr tutsa da avuçlarým
kan patlasa da
öykülerden çalýnan bir oyun
kimisi aþk
kimisi cinayet
hayattan mý, ölümden mi kaçtýðý anlaþýlamayan
bir trajedi içindeyim
kah sahte hayallerle
kah sahte rüzgarla dolu yelkenlerim
kah bir þehrin rýhtýmýna çakýlý kalmýþ
son toplanma yerine gelince yakamozlar
en çýlgýn arzular batýk hazinemde saklý
dip dalgalara duçar
gýcýrtýlý salýncak misali
salýnýr gece
akortsuz bir ninni gibi
dinliyorum sadece
yýldýzlarýn soluk ýþýðýnda bile
suyun yüzüne daha fazla bakamam denizin
iliklerime kadar iþleyen su içindeyim
can boðaza dayandýðýnda
nasýl dayanmýþsa o gözler
o gamzeler yanarken
nasýl yanmamýþsam
hayaller gibi
bir damla su içinde boðulacak gibi
bir sükut esintiyle daðýlacak gibi
þahbaz yangýn yeri
ateþte kor gönlüm
hep avare
hep divane
saðýr bütün komþu pencereler
camlar buðulu
tali bir yola sapýyorum
sonrasý taþlý ve balçýklý
yabancý mahaller
tenhalara sýðýnan bir dilenci ruhum
karanlýðýn ucunda öksürük nöbetinde
nice sözcüklerin gözünü daðlýyor
aðýr bir hummaya tutulmuþ
dilsiz ve saðýr gece
toplamaya giriþtim bahar günlerimi
dirilen umutlarý
kuþandým en yakýþýr kýyafetlerimi
baygýnsa ayýlsýn
öldüyse dirilsin
yan yana getiremediðim her hece
buz tutmuþ deryalarý
ben nerden bileyim
izbe, geçitsiz
nice yalan masallarý
geceden kalma son yakamozda
dalgalarda kalýnca o tutkulu bakýþlar
bir çaðrý gelir açýk denizlerden
haydi bir þeyler söyle
susma
konuþ
aþk deðil tenmiþ
sevda deðilmiþ benmiþim
belaymýþ
her þey deðilmiþ en fenasý
haklýymýþým
koparsa kopsun kýyamet
bana ne
geri dönüþü yok
yaðan her yaðmur
esen her rüzgar
hem efkarýmý hem beni daðýtacaksa daðýtsýn
ýslatacaksa ýslatsýn
gökle yer arasýnda dönen kuþlarýn çýðlýklarýndan
kanat vuruþlarýndan
bir yaklaþýp
bir uzaklaþmalarýndan
deli poyrazýn uðultusu
vursun zihnimin köþelerine
denize inen sokaklarda anlatamadýklarým kayýp
bir martýnýn kanatlarýnda saklý
tanýrsa,
köprüden kalkan son boðaz vapuru tanýr onlarý
sanki binmiþim bir gemiye de el sallýyormuþum gibi
bir bakýþ ki kehribar taþlý
sonsuz sayýlý zikir tespihi gibi
çekiyorum geceyi
redfer