saf’ dýþý býraktýðýn bir akýl
ve altta kalmayan üst akýl
didiþip duruyor habire beynimde
bölünerek çoðalýyor aþk
tek hücreli kalbimde
hep mi iki arada bir derede kalýr insan
kalbim aðrýyor hayatým
iki artý bir mutluluktan
sen þimdi kýzacak
küplere bineceksin okuduðunda
benimse aklým kalacak
bindiðin o küplerin altýnda
belki dalga geçiyor sanacaksýn
belki de dalga boyunu hesap edip
frekans bulacaksýn
bilemem
o sorun sana ait
sen bana
ben ona
bir deredeyim susuz
-yaz gibi iki arada..