PAZAR SOHBETLERİ 7

Bakarken
Üþütmüþsün dedi ...
Yýrtýlmýþ beyaz gömleðinde deli gibi titrerken
Fendine düþkün hesaplarýn hadsiz kölesi
Düþünmezmisin dedi hiç
Nedir bu hâlin
Þu ahvâlin
Bir nazlý ateþperest düþün olmaz aþkýna
Kaçamadýðýn kor yangýnlarýnda cinnetsi
Bir münzevi müptela
Vuslatý nâr’ý cehennem’i
Bir suçlu âsi edasýnda
Yanýp yanýp
Sen kül olmadýn/mý hâla
Bak ölüm çaðýrýyor seni titrek dizlerinde
Ellerinde
Çizgilerinde yüzüne sürdüðün avuçlarýnda
Çatlaklarýnda
Hasta düþmüþ sýðýntý düþlerinde yastasýn
Uyan artýk uyan zay oldu aklýn
Çekip gitti yok hiç kimseler
Býrakýp bu ýþýltýlý köþk’ü mezbelede
Senden geçip gitti çoktan göçtü
Artýk sende
Þu divâne cesedini býrakýpta bir mezarlýða
Neden taþýnmazsýn baþka diyarlara
Yaralarýna kazýk çakmýþsýn
Yaramaz bir taþýnmazsýn
Yoksa sen acýlarýnamý aþýksýn
Durmaz kaþýr kaþýr kanatýrsýn
Kanarsýn
Sen hep yanmayamý yaþarsýn .......

Bak hele bak
Bak þuna
Güldüm üþenmeden
Baktým
Eylül de bizden geçip gidiyor
Seslendim o duydumu bilmem
Otur hele bari sen dinle duy feryadýmý
Buzdan katý kaskatý yüreðin titresin
Bak
Gölgesiydi gördüðün, dedim sen gördün
Ne ðördün
Sen daha ne gördün, yerinden kalkarken
Ýnleyen ölüler diriliyordu bedenimde
Ellerinden uzakta gül benzimde
Ruhsarýmýn kýzýllýðýnda
Karaltýsýydý yerde sürünen ,geçip gidiyor iþte
Tek bir kelime bile söylemeden ...

Söylüyorum iþte dinle
Bende býktým
Söylenmekten
Suretinde yoruldum hep beni silmekten
Bak usandým
Sislerinde soðuk terlerim sýzýyor
Mahzen duvarý ferleri gölgelerimi içiyor
Özlerinde bulutlarý topluyor dolunay
Ýyice bak gördün mü,yine kalabalýk mý
Yine mâtemini savuruyor
Vuruyor beni yerden yere
Düþen her yaprakda
Bir düþ yine karasýný çalýyor bahtýmýza
Ýyi olmaz sine’i yaramýza
Olmaz olmaz
Bir endiþe’i sýtmaki
Bilirim ýþýl ýþýl solmaz hiç baðýmda
Huyudur hep baðýra baðýra
Alýr saklar baðrýnda derinlerde
Uyutur
Uyuþturur esen soðuk yellerde neþter gibi
Keskin ninnilerde yarar bedenimi hissetmem
Senden uzak ellerde
Gözlerimde
Yarým yamalak uykularým hortlar
Tenha gecelerde siyahi araflarda
Dolanýr gönlümün mezarlýklarýnda

Ateþten kor zincirli hamaklarda
Ýncir âhmak uyur gezer yamaklar
Dedim iðneli beþiklerde dinmeyecek bu aðýtlar
Göz kapaðýnda bulutlar çekecek ipimi biliyorum
Kar boran esecek içerimde þimdi
Ýnce ince
Patlayacak tayfunlar boþalacak yüreðime
Kollarýmda yýldýrýmlar yangýn yerinde çaresiz
Sýðlýðýmda durmayacak þimdi bu
Bir volkan gibi
Dökecek lavlarýný kurulacak ovalarýma
Yanacak buðday baþaklarým
Püskürtüp zehirli islerini silecek tenime
Sürünecek dudaklarýmýn kýyýsýnda acý gülüþler

Hava soðuyacak üþüyecek güller ,solacak
Param parça uçuþacak iklimlerim
Nerde mevsimlerim
Savrulan yapraklarým sýzýlarým
Al iþte yanýmda gitmedi
Zehir gibi akýyor çaðlýyor damarlarýmda
Bitmedi
Kanýmda koþuyor dörtnala
Canýmda her lahzada
Tüm anýlarda
Kalbimde
Astýðýn ,yâslandýðým yerde
Vurmadý kimse parmak uçlarýný ,istemedim
Hissetmedim
Ellerinde, senden ötelerde
Biter dedim
Senden beter dedim
Çekti gitti kulak asmadý dedim
Yetim çýðlýklarýn
Öksüz sýzýlarý kaldý dedim
Dedim dedim dinletemedim

Dedim yetmez bu bana az
Hava þimdi daha da soðuyacak
Bu kýþ çetin geçecek belli
Bitmeyecek
Hiç geçmeyecek
Durmayacak belkide
Yine deli deli yeller esecek
Haberin varmý bi dur
Dinle ey divâne
Kim yitecek, kim yetecek
Nereye
Nerede
Uzakmý karlý daðlar koyaklarýnda âvâre ruhum
Bürünmüþmü kefenine gelmedi gözüm yollarda
Üþüyen kýrizamtemlerin gözlerinde
Býkýp usanmadan hadi bir daha
Sil baþtan
Ört üstümü topraðýnda bir çýplaðým
Yatarým boylu boyunca

Sensiz
Belki bir usanmazým
Yanýp yanýp yitmedim
Uslanmam gizlerinde bitmem, hiç bitmedim
Sürðünlerinde
Tekrar kalkarým ayaða baþtan baþa
Akarým yine sen uðruna ölesi ülkem benim
Akarým kanlý göz yaþlarýndan anla
Durulanmam sensiz
Durmam
Duramam
Uzanýr yýrtarým matemini yine filiz filiz ...
Yazarým daðýna taþýna
Âlýnda yeþilinde kalemi siyahýnda
Alýn çatýnda vururum kendimi
Iþýltýlarýnda senden uzaðýnda

Tuzaðýnda
Gökkuþaðý aldý canýný,gözlerimde
Duydunmu
Ben bölerim dönerim hayatýn ahengime
Yýrtýlýr göðün göðsünde gülüþlerin
Gülden kýzýldý bir bilsen yaralarýn
Senden önce sessiz bir yaðmur sonrasý
Güneþlerde hep kuruttum kýrýk düþlerimi
Üþürken
Kül eden izlerlerinde anladým yandýk
Alevlerinde
Üþürken
Dedim
Bu kýþ fena geçecek

Daha ayazý var bunun
Toz gibi uçuþacak kardan beyaz taneler
Issýz yollarda ayak izlerinde kardelenler
Yaðmur ne der buna
Tepelerde sabýrsýz bulutlar
Güneþ ne der
Doðmakmý muradý bed bahtýmýza
Kasýp kavuran
Bir özü viran tahtýnda
Fýrtýnasýda var bunun kuruyan köklerimde
Saðanaklarda
Sellerin
Gönlün
Topraðým
Solar þimdi göklerimin mavisi
Mat gözlerim ,üþüyorum sanki

Bak geldi iþte heyelanlar,
Hezayanlar
Anlayan
Anlamayan
Ayaz delisi buhranda kardan geceler
Yârdan dizeler titreyecek dilimde
Yüzüm camda
Ciðeri yarýlan sözlerim
Bu kýþ sokakta çok üþüyecek
Alfabeler
Kediler
Köpekler
Üþengeç yüzler de isterik izler
Hislerimin kefiliyim yeter gel kefenim ol benim
Örtün üstüme kar beyazý
Üþüdüm özledim
Andým özledim
Yandým özledim
Özledim
Nerdesin ne haldeyim görmezsin
Hallerinde hallerim nicedir bilmezmisin
Gel yetti artýk
Beraber aðlayýp
Beraberce gülelim
Dedim gel
Olmadý
Yar
Beraber ölelim

Çýrak Ça / Ýbrahim YETGÝNDAÐ
25 Eylül 2022
Sosyal Medyada Paylaşın: