Ey... Sevgili Gece gibi sessizdi gidiþin Karanlýðýna gömerken umutlarýmý, Üþüyordu yokluðunda yüreðim Titreyen ellerimle ateþe verdim hayallerimi Söndüremez bu yangýný gözyaþlarým Artýk kýzýla boyanýr düþlerim Uyanamam bir daha, Umut dolu sabahlara.
Ah... Sen Katili olurken yarýnlarýn, Ben kaç isyan bastýrdým gönlümde Kaç söz düðümlendi boðazýmda Sessizliðin en derinine sakladým heceleri Lal olmuþ dilimde duyulmaz çýðlýðým Sýzýsý dinmeyen gönlüm, Aðýtlar yakar ardý ardýna Bil ki kan kusacak bundan sonra kalemim Sesi olacak sevgiye inancýný yitirmiþlerin Ýsyan... Ýsyan kokacak bütün þiirlerim.
Hatice Olkuner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Olkuner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.