Ararat’ýn tepesinde asi bir pepuk kuþu Kanatlarýný çýrpýyor rüzgara karþý Ararat’ýn zirvesinde bir pepuk kuþu Kanatlarýný açýyor sonsuza.
Ey! Ararat takýlmaya geldim kanatlarýna Uçur beni Ararat sonsuza Uçur ki, yurdumun her parçasýný izleyeyim Ararat
Ey! Ararat al koynuna beni Harlaþan baharýnda koynuna al Sularýnda coþtur yüreðimi Ararat Ýþte koynundayým tüm asiliðimle… Koynuna geldim. Yerimi almaya. Biliyorum koynunda herkese yer vardýr.
Hele de benim gibi yüreði insan aþkýyla yanan biri için Al koynuna ki topraðýnda ýsýnayým. Ey! Ararat. çoþkun ararat. asi ararat. Al koynuna þu isyankar pepuk kuþunu…
ferhat
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhat köksüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.