Bir Şairin Antolojisi
çocuðu var mýydý
ya bir kadýný
veya evcil hayvanlarý sever miydi
evinin çatýsý var mýydý
dolmuþlar dan inen adamlardan biri miydi
mezara çiçekler býrakýr mýydý
kafe bar restoran bilir miydi
iyinin ve kötünün semtlerinde yaþar mýydý
beyaza çalan saçlarýný boyar mýydý
herkesten farký kaybettikleri kadar mýydý
bir çiftçi gibi minnetle tarlalarý izlerken
gördüðü beton binalar ne umurunda
kelimeleri pastoral tabloya vururken
üzüm ve þarap gibi
öðlen aðaçlarýn gölgesinde
þair kapýyý tekmeleyerek açtý
baþarýlý olmadýðýnda
ve gölgede oturduðunda
daha büyük bir yaratýcýnýn
yalnýzlýðýna býraktý kendini
artýk dayanamadýðýnda
yüzünü ay ýþýðýna sabitledi
hastane morglarýndaki ölülerin çýðlýklarý
rüzgarýn senfonisiyle karýþýrken
o bir asker miydi gençliðinde
oyunlarý ve tuzaklarý bozdu mu
ve tuzaklarla avlandý mý
bir balýkçý gibi
küçük bir balýðýn aðzýndan kancayý
söküp denize geri attý mý
akþamlarý gözlerini kapatýrken
nehirler arasýnda fýrtýna mý koptu
hala yaþýyor muydu aðustos günü
kelimesi kelimesine meþhur kelimeyi söyledi mi
kaç aþk yaþadý kaç kez tükendi kaç kez öldü
kolay sözler konuþtu mu
dikkatli konuþtu mu
ekmek için tahýl nasýl ekilir hiç düþündü mü
sözlerine diken yükledi mi
güllere dikenlerini geri verdi mi
arka sokak pavyonlarýnda sarhoþ oldu mu
hiç geceyi kurtardý mý baþkalarý için yaþadý mý
sokak kadýnlarý için þiir yazdý mý
parasýz günlerde
virane üslupla aðladý mý
ya o sýrtýndaki vergiler soðuk zamanlarda
hýþýr hýþýr donmuþ çimen gibi
þair bazen ve belki
palyaço kahkahasýyla boðuluyor kubbenin altýnda
akrobatik ve efkarlý bir þekilde soluk soluða
belediye banklarýnda böðürüyor iken sarhoþlar
kýzýl saçlý bir güzellik dudaklarýný boyarken
kan bakýþlý gözlerle ve bu kitabeler þair için mi
bu hayat çaðrýlan tiyatro þair için mi
kime ve ne zaman gözlerini kýrptý mý
küçük çocuklar gibi güneþe baktý mý
peki antik bir tapýnaðýn dibinde durmasýna ne demeli
taþ gibi donup duruyor ve omuzlarýnda yamalý hýrka
güneþ gökyüzünden alev ateþ püskürtürken
ölümler gördüðünde gözlerini kýrptý
kendisinden daha ölüydü manzara
çiçek tarlaralarýný izlerken
taze çiçekler gözlerini kamaþtýrdý
gözlerinden yaþ akarken
ya da tapýnaklara çiçek býrakýrken
karanfilleri sonbahara hibe etmeden önce
bir þair kanuna göre topraða gömüldü
þair bir madde çürür ve gübreye dönüþür
belki herkes kelimeleri deðiþtirilebilir
bir aðustos günüydü
ve güzel kadýnlar gülümserken sokaklarda
sanki sunaklar dizilmiþti caddelere
dergilerde þairin ölümü yazýlýrken
ebedi derinliklere gömüldü son sözleri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.