YOSUN GÖZLÜM
Bal peteðim
yosun gözlüm
sevdiðim
sensiz olan bu þehir
nasýl anlatýlýr bilemedim
nereye uðrasam sen
hangi sokaða girsem yokluðuna süslenmiþ özlemler
kokun mesela
sýzlatýr burnumun tavan arasýný
sesin desem
çýnlatýr kulaklarýmý
tat vermiyor içtiðim kahve
sarhoþ etmiyor kadehte raký
caným bir baþka yanýyor sanki
anasýný kaybetmiþ bir çocuk misali
dolaþýyorum Mecidiyeköy
Bakýrköy
Kadýköy
dünya bir farklý dönüyor sensiz
uyanýrken sabahlara
bu þehirde yoksun diye
tebessüm etmiyor dudaklarým
ne bir günaydýn diyeni var
ne de kahvaltý yaptýn mý diye soraný
öyle bir miskin
öyle bir düzensizim ki bu aralar
salaþ bir sensizliði giyinerek üstüme
fýrlýyorum dýsarý
yürüyorum sahile doðru
akþam susuzluðumu kesmeyen rakýyý birkaç þiþe bira içerek tamamlýyorum
dalgalarla kavga ediyorum bazen
nasýlsa vaktim bol diyor
bazen de adýna þiirler yazýyorum
meðer ne çok doldurmuþsun varlýðýnla hayatýmý
günü öylece tamamlýyor ve eve dönüyorum
çaresizlik bu olsa gerek
þimdi öylesine sensizim
öylesine çaresizim
bal peteðim
yosun gözlüm
sevdiðim sen yoksan
umrumda deðil bu þehir
bir sonraki pazara geleceðini söyledin ya
içimde boy boy filizlendi umutlar
simdi
boþvermeyeceðim hiçbir þeyi
silkinerek üstümden sensizliði
ve miskinliði
bekleyeceðim bana döneceðin günü
hoþçakal bal peteðim
hoþça kal yosun gözlüm
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.