Ýçini yakar bu aþk acýsý En derin duygularýn yýkýlýr Sahipsiz akar gözyaþlarýn Hiçbir sey degiþmez korkma Karadeniz küsse de karasuya Sakarya nehri akar yüreðinin en kuytu yerine Suyu karýþýr yine de karadenize Engel olamazsýn ,titrer Sesin Kimsesiz kalýrsýn en zor anýnda Sesin duyulmaz feryat etsende El uzatamazsýn dost bildiðin insanlara Kaybolmuþlardýr yoktur etrafýnda Ararsýn her sabah yüzünü yakan güneþi Uyandýðýnda yanýnda bulamazsan sevdiðini Sakýn þaþýrma Duyamaz sesini, sakýn çagirma Kendi Acýný yaþarsýn geçmeyen zamanlarda Tutulur dilin,boþ kalýr elin Dönersin kendi etrafýnda Merak etme, dönecektir birgün Tek satýrla yazýlsada son vedanýn yazýsý Yüreðinde kalýr kýrgýnlýðýn sýzýsý Çalkantýlý ömürünün aþk acýsýna Seni senden alan o zalime Aciz kalýp yenilme sakýn Yüreðinin yaðýnda kavrulur gidersin Ruh sancýlý ayinle, bilinmeyen zamana Bir nebze sükûneti sözle katarsýn Kayýp ufuklarýn suskunluðunda Alabora gönülde dize gelirsin Sen hýrsýna yenilme hüzünler sokaðýnda Bilmem ne denir b/aþka, deðerde var mý yeri? Þaþkýnlýk omuza yük, dil takýlý aðýnda YEÞÝLIRMAK Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.