Geceyi küstürdüm yine.. Aklýmda lal bakýþlarýn.. Kimsesiz kuþlar geçiyor üzerimden.. Karanfil kokulu çay demliyorum sana.. Özlemini türkülerle harmanlýyorum.. Gözlerime bak.. Bir umut bin umut anlatýr sana... Gecemde ay gün doðumlarýmda güneþimsin.. Konuþtukça.. Söyliyemediklerim birikiyor dudak uçlarýmda... Bilirim.. Bir konuþmak bin hasreti vurur canevinden... Bir gece .. Kemancýnýn akordu bozuk kemanýndan çýkan anlaþýlmaz ses gibi düþüyorsun içime... Kitaplýðýn tozlu raflarýna mahkum olmuþ.. Ama yinede sana teslim olmuþ anýlarým geliyor aklýma.. 19.9.20..eylül.. KATYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Katya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.