Eylül geldi mevsim döndü hazana Hüzün düþtü yüreðime Þimþekler çakar da gözlerimde Yine de severim eylülü Usul usul yaðan yaðmurlarý Bir garip duygular yaþatýr bana Þiir kokar odalar Geldi yine sonbahar Uçuþur kuru yapraklar bir köþeye Fincanda mis gibi kokar kahveler Yýldýzlar kaybolur gökyüzünde Güneþ saklanýr gri bulutlar arkasýna Uykuya çekilir ormanlar Gök aðlamaklý deniz karmakarýþýk olur Kýyýyý yalar dev dalgalarý Telaþ kaplar insanlarý Geceler soðuk,tenha olur sokaklar Ellerimde kalýr biraz sýcaklýðýn Doyumsuz yaþarým anýlarý Sensizlik, bu kadar mý acý verir Bir doðum günü mumlarý gibi Söndürmeyelim geçmiþimizi. Ýçimi titreten bir sestir anýlar Elim yine boþ kaldý girerken geceye? Geçti zaman yarýyý buldu ömrüm Kýrýlsada bir gün kolum kanadým Koþarým yine de pencereden pencereye Öyle bir an gelir ki Ummadýk taþýn baþýmýzý yaracaðý an Taþýn suyunu çýkaracak gücümüz varken Yýkma beni,yakma yüreðimi Yapýþmasýn dilimiz yalvarýr gibi damaðýmýza Derince çektiðimiz bir hayatýn nefesini Hiç uðruna býrakmak zorunda kalmayalým Arkasýný çevirdiðimiz bir sayfanýn Hýþýrtýsýna aldýrýþ etmesin kulaklarýmýz Çaresiz umutlar Zamansýz bulutlar baharýn sonu olmasýn Keþkeler dolmasýn geceye Anlamsýz cümlelerin sonuna nokta koyalým YEÞÝLIRMAK Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.