GEL UMUDUM

Sað elimle göðsümün çok dinledim sesini,
Bu kalp senden uzakta ayný tonda atmýyor.
Bir balýk kursaðýndan alýrken nefesimi,
Ýnanki hasretimi dindirmeye yetmiyor.

Kýnalýdýr ellerin çizgi çizgi nakýþlý,
Uzatsam hayalimde ellerine yetmiyor.
Gözlerin yaðmur dolu bulut bulut bakýþlý,
Yaþlarýný silmeye elim nice ermiyor.

Bana bakýp gülüþün ömür sermayem olur,
Ancak hatýrama bir hatýra katmýyor.
Seyrederken yüzünü çok geçmeden kaybolur,
Dönüp hatýrýn için bir kerecik bakmýyor.

Kabuslar bir pus gibi yorganýma sarýlmýþ,
Boðuþur hengameyle üzerimden kalkmýyor.
Buz gibi damlacýklar vücudumu ýslatmýþ,
Ne kadar baðýrsamda kimsecikler duymuyor.

Kuruyan boðazýmý yudum yudum ýslattým,
Çatlamýþ toprak gibi bir damla su yetmiyor.
Her belaya bin sabýr savaþýný baþlattým,
Talihim kapýsýndan dönüp bana bakmýyor.

Süliyetim gölgeme kara kara gömülü,
Þu boranlý gecede hiçbir þimþek çakmýyor.
Çýkmaz sokaklarýnda karanlýklar örtülü,
Bu kadar pencereden hiç bir ziya çýkmýyor.

Gel umudum bir sabah þafaðý kanatarak.
Gel hapisten hapise konulurken bul beni.
Gel masmavi gözlerle gökleri aðlatarak.
Kurtar topraða hasret toprak çeken bedeni.

Gel karanlýk yoluma aydýnlýk daðýtarak.
Gel her geldiðin gibi þafak þafak atarak.
Biçare þu ruhumu sürurla donatarak.
Gel ne olur ey huzur mutluluktan uçarak.

Mustafa Kurt - 25.02.2019


Sosyal Medyada Paylaşın: