Yine gül cemalin düþtü yadýma
Hasretin harýna düþtüm sevdiðim
Yalnýz yaþamaya alýþtým ama
Bir ömür peþinden koþtum sevdiðim
Gecelerim keder, gündüzüm hüzün
Gözünden gitmiyor gamzeli yüzün
Emelim varlýðýn menzilim izin
Varmaya kalkýnca þaþtým sevdiðim
Gülünce üzüldüm daldým dertlere
Þevkimi yitirdim böyle kaç kere
Yanaðým göz yaþýma oldu dere
Aðlayýp aðlayýp taþtým sevdiðim
Emanet bu caný senin uðruna
Heder eyleyerek getirdim sona
Sen sadece acý olsan da bana
Yolunda kabrimi eþtim sevdiðim
Aþýðýn gerçeðe gözü kör derler
Ýþitip duymasý bile zor derler
Ýçine attýðý dinmez kor derler
Dedikleri korda piþtim sevdiðim
Mehmet Kýlýçel
Soðukdoðulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.