ziyaretçi

Uðrama deðil, geçiyorken bahçenizin önünden,
Pembe bir toz bulutu, örtüyordu kara dumaný.
Bahçývan gereksiz seslendi: "Yabancý giremez!"
Kuru sýcak bir rüzgar öteledi beni uzaklara,
Dalmýþ giderken getirdi pembe bulutlarý burnuma.
Kokusu kazýdý beynime, "Öylece çekip gidilmez!"
Tam da varmýþken önemli bir davete.
Kapýsý yok mudur açýlmaz?
Çeþmesi yok mudur ki suyu içilmez?
Odasý yok mudur buranýn, salonu yürümekle bitmez?
Bu ne biçim hanedir ki ev sahibi bir türlü görülmez?
Diyordum içimden gözlerinin buðusu duvarda asýlýyken.
Neden sonra uþaklar kayboldu,
Mor menekþeler,kýrmýzý güller birden zakkum oldu,
Pembesi kayboldu, burnuma yanýk bir is doldu.
Kayýp bahçývan birden önüme durdu.
Dedi, "Bir ziyaretle bu yangýn sönmez!"
"Hanýmefendi derin uykudadýr, boþuna zile basma, iþitmez!"
"Yoksa mecnun musun sen, hani nereye gideceðini bilmez?"





Sosyal Medyada Paylaşın: