Yenik düþtüm zamanýn yetmezliðine Anlatmaya çabaladýklarýmda var Sorgularým bazen kendimi Kimi zaman da kaçarým zihnimden Özgür býrakýyorum yüreðimi Zaman en büyük ilaçtýr Zehirler tüm hücrelerime girse de Herkes bir yalan içinde deðilmi ki Aþk ise tam bir yalan Sevmiyorum zýrvalýklarýmý… Kafamda ölü anýlarýn esareti yok Artýk hatýralarý resmetmiyorum Bir zamanlar içime sýðdýramadýðým Volkan gibi hasretim vardý benim Hiç alýþamadýðým bu susmalarýn Bitik bir yüreðime ne faydasý olabilir ki Birikenlerin hükmü belki de þiirlerim Geceler dokunuyor acýyan yerlerime Zifiri karanlýk halatý dolanmýþ boynuma Gönül dergâhýmýn çarmaðýna asýyor beni Çatlayan topraðýna kazýyor mezarýmý Bir kez aþýk olacaksan bu hayatta Kalp karþýlýk bulmalý sevgide Kalmayacak boþ yüreðimin narin elleri… Gözlerden tek bir damla düþmeyecek Hakedene hakkýný vereceksin Ama...? Kýymetini bilene vereceksin bu kutsal hisleri YEÞÝL IRMAK Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.