Şarap Misali
Seni eskimeyen köy sabahlarýna benzetiyorum…
Ellerinle toplanan incirler, eczayý aþk yarama…
Saçlarýn, perdeleri tarayan sabah güneþi…
Gülüþün, yaðmurun göðü yedi renge boyamasý...
Ruhun, eski bir taþ ev için örülen duvar…
Gözlerin, bulutlara uzanan üzüm salkýmý…
Kokun, genzime kýrlardan gelen efsuni esinti…
Kavgam, ekmeðim, týrpaným ve dertlerim…
Ayaklarýyla üzüm deðil de dert eziyor kadýnlar…
Güneþte tütün deðil de gençliðini asýyor adamlar…
Þarap gibi kadýnlar tütün gibi solup sararýyor...
Atlarýn nallarý kayboluyor akþam karanlýðýnda…
Ýçimiz terk edilmiþ bir köy mezarlýðý soðukluðunda…
Baþka bir þehirde betonlarýn içinde boðulurken…
Kendimden koþarcasýna uzaklaþýp sýðýndýðýmsýn…
Seni sevmeyi böðürtlen toplama benzetiyorum…
Çocuksu tutkularla sevmeyi dikeni incitmeden…
Kerem ATEÞ
12.09.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.