ÖZLEMÝN KÖR ETTÝ
Ey fiili uzak sevgili
þimdiden seninle dolu özlemler mayalanýr yüreðimde
dönüþünü beklerken acze düþmüþ bu ben
kýyýya vurmuþ denizyýldýzý misali gözyaþlarýmla hayat buluyorum
ey yankýsi içimde depremler yaratan özlem
ey nüveme kývýlcým saçan ateþ
ey içimi suskunluðuyla kanatan sevgili
rüzgârlarýn kulagýna fýsýldadým
ulaþýnca sana avazým
gel de avuçlarýma býrak mutluluðu
ey yokluðuyla coðrafyama kýtlik getiren sevgili
suyun yokluðunda olduðu gibi
teyemmüm ederek
elime yüzüme sensizliði sürüyorum
günüme düþen karanlýk gece
gecede içime yokluðunu taþýr
tavana iliþtirerek bakýþlarýmý
hasretini ekerim yarýnlarýma
gün doðumuna dek yeþeren umutlara
nice aðýtlar yakip
nice þiirler yazarým
ey sevgili söyle
daha kaç mýsra alev alacak hasretinle
daha kaç kýta gömülecek okyanuslara
özlemin kör etti beni
gel de kokunu hissedeyim bari
mahrum býrakma senden
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.