Güvene konulmuþ eksi, artýlar,
Havayý çýnlatan naralar atar.
Özde hak adalet tartan tartýlar,
Deðeri düþürür ya deðer katar.
Çiy çiy bir aydýnlýk dolunca aya,
Her akýl her vicdan kalýyor yaya,
Dört elle sarýlan yalan dünyaya,
Düþünse gecede kaç bela yatar.
Akletmeyen insan gölgede yiter,
Sabahtan akþama vefalar biter,
Canlarý yakmaya çatal dil yeter,
Hiddet rüzgârýnda hoþgörü batar.
Sanduka sükutu sarýnca, anlar:
Halktan, ekabire köprü ayanlar,
Çýkar yollarýný hep hak sayanlar,
Malum gezegeni, soluða satar.
Yeryüzünde kalpler, ulu mezarlýk,
Haraç mezat satýþ üste pazarlýk,
Her gönül bahçesi son ahuzarlýk,
Saðýna bakarsýn, solundan beter.
Özcan ÝÞLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.