Bir bir döküldü saçlarý
Buruþtu elma yanaðý
Kýrlaþtý býyýklarý
Ne eli sýký tutar
Ne ayaðý tam basar oldu..
Ama Þeref Amca bu.
Dudaðýnda ýslýðý
Saçýnda biriyantini
Pantolununda ütüyü
Ayakkabýsýnda cilayý
Hiç eksik etmedi..
Tanýdýk tanýmadýk
Herkes dosttu ona.
Bir çay içimi uðrardý
Mahalle esnafýna.
Çok sevecen
Çok da babacan dý
Buydu onun yaþam biçimi.
Bir gün Þeref amca
Öldü dediler.
Bakkalýn elinde poþet
Kasabýn elinde satýr
Terzinin elinde iðne
Öylece kalýverdiler.
Tüm mahalleli yasta
Üzgün. Çaresiz..Hasta
Yapacak bir þey yok
Dua edilirdi ona anca.
Topraðýn bol olsun
Melek insan Þeref Amca.
Münir Üsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.