Manzara

Yüzümü serptim denize
Kokladý onu rüzgar
Manzaradan korktu gökyüzü
Belki beni tanýmaktan
Bir melodi yakalamýþ puhu kuþu
Gölgelere sinmiþ sanki hüzzam
Ne kadar ben varým ne kadar sen olmalýsýn?
Ne kadar zalimim ne kadar masum
Çýrpýnmalý mýyým bakýþlarýnda?
Boðulmaktan da korkuyorum kurtulmaktan da
Senden uzaklaþmak kaç kulaç?
Yüzüm salamura yüzüm nahoþ
Rendelenmiþim hayata
Bakýþlarýn mey ruhum berduþ
Bir el at yol alayým kendimde
Sahi hangi mevsimden tokayý severdin?
En güzel hangi vakitler resmederdi seni zaman?
Tuvalin dýþýndaydý hep en güzel yüzümüz
Ve tuvalden taþardý cennetten kovuluþumuz
Gözlerinin rengiydi belki Cennet
Ya da nefesinin ahengi
Ahenksizliði miydi ruhumuzun?
Ne kadar bizdendi hüzün?
Ve mutluluk Tanrý misafiri
Yine de seninle hüzündü ve sendin gözümde huri
Ýþte denize serptim son yüzümü
Boðuldu içimde eski ve yeni
Tutsak oldu içimde bir bulut daha
Sosyal Medyada Paylaşın: