YANGINDAN, AH YANGINDAN !
Tutulmuþtum bahçemin açýlan goncasýna
Gel demiþti bülbülüm, yangýndan gelemedim
Sarýldým umut gibi, ateþin kancasýna
Del demiþti bülbülüm, yangýndan delemedim
Karanlýk gecelerin, elbet olur sabahý
Buram buram zikirler, dondururlar günahý
Açýlýnca goncalar, yüreðimdeki ahý
Sil demiþti bülbülüm, yangýndan silemedim
Geçti benim günlerim, murada aka aka
Aþkýma renk vermiþtim, ateþe baka baka
Söyleþirken güneþle, içimi yaka yaka
Sol demiþti bülbülüm, yangýndan solamadým
Közlerim secdedeyken, þimdi vuslat zamaný
Iþýðý karþýlarken, gelsin tenin dermaný
Doðunca umutlarým, kalbimdeki hüsraný
Yol demiþti bülbülüm, yangýndan yolamadým
Bahçeler tutuþurken, güllerim hep niyazda
Ateþ içinde bile, hâlâ gönlüm ayazda
Mevsimlerin güldüðü, yýldýz yüklü ilk yazda
Kal demiþti bülbülüm, yangýndan kalamadým
Damlama ey gözlerim, gonca güller açmadan
Sarýl þimdi ateþe, bucak bucak kaçmadan
Bitir acýlarýný, heceleri saçmadan
Sal demiþti bülbülüm, yangýndan salamadým
Gitmek için maksada, zamanýn karasýný
Koþmak için murada, içimin yarasýný
Varmak için vuslata, sancýmýn þurasýný
Çel demiþti bülbülüm, yangýndan çelemedim
Ey Pervânem gökyüzün, olsun sana avize
Hislerini hep eðdir, içindeki kor ize
Damla damla ak artýk, hiç olmazsa bir nebze
Gül demiþti bülbülüm, yangýndan gülemedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.