DİYEMEDİM
Zemheri yüreðin sevmeyi bilmez
Katlandým, yine de git diyemedim
Zamanlar maziden acýmý silmez
Giden gençliðimi tut diyemedim
Kýþ gibi üþütür baktýkça yüzün
Hançerden farksýzdý dilinde sözün
Bilmedim ruhuma denk deðil özün
Özüne merhamet kat diyemedim
Þu yüzüm gülse de kan aðlar içim
Bilirim en baþtan yanlýþtý seçim
Olmadý kabahat, olmadý suçum
Hakkým’ helal etmem, et diyemedim
Taze bir çiçektim elinde kurur
Acýlar zihinde depreþir durur
Þefkatsiz yüreðin can özü vurur
Söküp bu gönlünü at diyemedim
Yediðim aðudur, içtiðim zehir
Kalsýn bu hesabým, bilinmez tehir
Gözümden okunur, kederim zahir
Hüzün deryasýna bat diyemedim
Uykusuz gecemin ýslak yastýðý
Daraðacý kurup benim astýðý
Soðuk rüzgarýndý bana estiði
Sen de huzur ile yat diyemedim
Tek söz etme sakýn sevgiden, aþktan
Anlamaz zalimler muhabbet, meþkten
Viran oldu gönül, eser yok köþkten
Ecel þerbetini tat diyemedim
Hatice Olkuner
Üstadýn kaleminden
Asar suratýný gülmeyi bilmez
Katýdýr yüreði özür dilemez
Zehir sanar aþk’ý bade içemez
Sevemezsin beni git diyemedim
Ölü topraðý sermiþ hanesine
Ayaz vurmuþ donmuþ katý gönlüne
Zebani surata bakmam yüzüne
Çekil þu karþýmdan git diyemedim
Aþk ne, sevda ne, yoktur yürekte
Çoraktýr topraðý zakkum bitmekte
Gözü gönlü kara þerli dövüþte
Özüne insanlýk kat diyemedim
Matem büründüm yüreðimde acý
Diyemedi bir kere baþýmýn tacý
Naif yüreðimde geçmiyor sancý
Tabip olda þifa ver diyemedim..
--------------------------------Kul Seyyah
Sen deðilsin yâr,ben sana bendem,
Kulunum emrinde,servi levendem,
Aciz boynu bükük ve ehli derdem
Abdalým pazarda,sat diyemedim...
__________________Nurettin GÜLBEY
Aðlayan kalbimi görmedi gözün
Mutluluktan sandýn bu gülen yüzüm
Yürüdüðüm yolda sendin tek düzüm
Yýpranmýþ kalbimi çit diyemedim
_______________Kardelen-1
Zehirledi beni yoktur ilacý
Aylar yýllar oldu dinmedi acý
Adýný yazdýðým yeþil aðacý
Unutunca þuna bak diyemedim...
________________Mahmut Çeçenoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.