Ela Gözlüm

Ela Gözlüm

Vuslat diye diye niye yanarsýn?
Aç gönül kapýný bak ela gözlüm!
Bu aþktan kaçtýkça elem banarsýn
Gönlüme bir ýþýk yak ela gözlüm!

Bu garip divane geziyor sensiz
Deryalar bulanýk, gemi dümensiz
Yakýnda topraða düþer kefensiz
Bu derdin þifasý yok ela gözlüm

Keder yüklü ruhum paslanmadan gel!
Yastýðým, yorganým ýslatmadan gel!
Bedenim topraða yaslanmadan gel
Bu hasret pek aðýr yük ela gözlüm

Benim için hayat olamaz sensiz
Yüreðim huzuru bulamaz sensiz
Bu gözler uykuya dalamaz sensiz
Uzattým elimi, çek ela gözlüm!

Yýllarca bekledim, artýk bekletme
Yüreðim tekliyor, daha tekletme
Bu gönül gam yüklü, elem yükletme
Þu gurur bendini yýk ela gözlüm!

Mecnuni gönüller beyhude gezmez
Aþk denen büyüyü dualar bozmaz
Bu sevda yaþanýr, kitaplar yazmaz
Þifanla gönlüme ak ela gözlüm!

Hoþoðlu þakýyor, gülünü arar
Nazýn fazlasýnda bulmadý yarar
Sonunda yar sana kýlmýþtýr karar
Haydi, gel yoluna çýk ela gözlüm!

Mustafa Hoþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: