Elimde resmin sokaklarý arþýnlarken Hüzün sararken kalemi mi Yüreðimde biraz sen biriktin Þimdi dizelerime seni fýsýldýrýyorum Ruhuma emanet dünyada yaþarken Gözyaþlarýmý omuzlarýna býrakýp Kanadýkça yaram Aðladýðýmý sana gösteremiyorum
Yaþamam gereken sevgiydi aradýðým Hiç bir zaman rafa kaldýrmadým hislerimi Ýçimdeki alev gözlerimdeki bakýþ Edebiyete kadar bir susuþtu Öylesine susuþtu ki sana Kendi sesimi bile unutur oldum