"Ýnsanlarýn taþ üzerine yazdýklarý yüzyýllýk yazýlar, Allah için su üstüne yazýlmýþ yazý gibidir"
yýldýzlarda konuþur susadýðýyla kavuþan yolcunun ayak izleri gibi daðýlmak yaklaþmak deðildir evinin ýþýðýsýn sen baþýndaki bu yaðmurun çiçekleri.. ve göðün sýrlarý ilkbahar rüzgârýyla avuçlarýna doðuyor harflerin üzerinde bir adýn yok yitirilmiþ þarkýlar nasýl hatýrlanýr belki bilmezsin ama gözlerinin þahidi çöl beklemenin gölgesizliði kaybolmanýn eþiðini yurtsuzluk sanma topraðýn özüsün sen gün doðar gün batar bilmek iman bilmemek kader
sesin dünyanýn bütün kapýlarý kýtalarýn birbirine yürümesi cihanýn gül bahçesi rüyalardan bir sabah gelecekten haber billûr bu þenlikten nasýl dönülür an kalýr zaman ölür
kayýp ýþýklarýn sonatý duvarlardaki yokluklar hayatlar bölünür masumlar yalnýzlaþýr sessizliðin kararýnda gözlerin uðrar mý bilinmez sonbahar rüzgârýnýn dalýna hüzün kuran aðacýn yapraklarýna.. gül seren taþ yontan kumlarý kaldýran aðacýn yükü yoktur dalýnda nefes al ve nefes ver bilmek kader bilmemek iman
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebvâb Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.