Ruhumun derunundaki sýzým
Dur durakta hiç bilmiyordu
Istýraplarýmý kaþýyýp ta duruyordu
Zihnimin derinliði karanlýðýna teslimken
Ýçim içime nedendi bilmem ki
Hiç sýðmýyordu
Bunalýma gebe kalýrken hislerim
Her düþüncemde
Ýçimden yumru yumru acýlar doðuyordu
Meðer ki
Kalplerin uyumu hiç hasar istemezmiþ
Hele ki kuyruklu yalana hiçte gelemezmiþ
Her hayal ediþte o doðacak güneþi
Her an o vakti bekliyordum ya
Neleri kaybettiðimi ben bilip de göremedim
Gün geceyi gece günü kovalarken
Yýllardýr sýzým artýda bir türlü azalmadý
Birde bilmezden geldiklerim
Var ya
Söküþte alýverdiler tüm öz güvenimi
Nefsin elinde
Kýlý kýrk yaran akýl bile
Önünde ki gerçeði bir türlü göremezmiþ
Ne yapýlýp ta edildiðini bile sezemezmiþ
Senden koptum ya nice zaman sonra
Yoksa düþecektim esfel-i safilinin dibine
Umutlarýmýn deliðinden
Cehennem ateþi gibi yaktýran o mizacýna
Ayak uydurabilmemde beyhude
Ne fýtratýma
Nede inancýma uygun deðildin
O kural ve mezhep tanýmayan zirzop halinle
Düþmüþtüm bir kez gönlümün kör gözüyle
Ýliðime dek emip de durdun haliyle
Sen aklýma geldikçe
Tüm damarlarýmýn kaný çekiliyor
Kötüleþiyor ruhum
Ve felce uðruyor tüm bedenim
Ýçim ve dýþýmý isyanlar kaplýyor
Feleðin sillesinden daha da beterine
Çarpýlýyorum
Ben kedi sen bir köpek gibiydi
Boðup ta duruyordun hep imiðimi
Ne zamandýr huzura hasretmiþim
Nede çokta özlemiþim
Sevip de sevilmeyi
Öylesine özlemiþim ki
Kendi öz içimin içine dönmeyi
O nankör bir fýrtýna gibi yaklaþýmlarýndan
Kurtularaktan
Özümdeki sevgi ve saygýyý yeniden yeþertmeyi
Çokça özlemiþim iþte
Çok mu çokta beklemiþim o düþüþte
Þimdimi
Tutsaklýktan kurtulmuþ gibiyim be
Uçurtma oluþta da uçuyorum gökyüzünde…
AZAP...(Kadri Atmaca) 31.08.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!