Yelkovanlara uyandým Ve duvarlar ve renkler ve saatler ölüydü Güneþ geceden kalma bir dünyanýn ýsýnma turlarýný atýyor Ve örs korosu Bolero’yu düþlüyordu Bense Kýþ Konçertosunu Yorgun ellerle uzanýp perdeyi araladým Güneþ Vincent’a sunulmuþ bir sarýydý Bir süre öylece durup güneþi izledim Þehir þuan uyumakta olan mutlu delileri bekliyordu Þu kolayca mutlu olabilen delileri Ýntiharlarý Sýradan aþklarý Geç kalýnmýþlýklarý Ve berrak ciltlerin arkasýndaki o boþluklarý... Bense güneþin önünde öylece duruyordum ve hiçbir þeydim Her þey olabilirdim ama hiçbir þeydim Dýþarý çýkýp onlara katýlmak için yürüdüm Ve yapýlabilecek pek bir þey yoktu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cevdet San Solak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.