hiç trene binmemiþtim o vakte dek
dur !
durak tecrübem de yoktu
kaçtý
ve bu ilkti
son oldu..
çünkü yine kaçacak endiþesi hakimken,
savcý olamýyordu umut
yanýmda kýsa saçlarýn açýkta býraktýðý upuzun hüznüyle adýný koyamadýðým sen
ya gökten düþen elmaydýn ben için o an
ya da trenden
hiç bilmediðim yolda yürümemiþtim o ana dek
saçlarýn uzuyordu ha bire
ta ki beline denk
nöbetçiler diye seslendim
tiz atýmý getirin
kaçtý
ve bir daha dalamadým kaldýðým yerden rüyana
kalamadým bir türlü
-türlü hayal kurduðum hülyamla..