NEYLEYİM....
Yaþam bizi halden hale savurdu
Her ne biliyorsam onu söyleyim
Yüreðimi yaktý ,yaktý kavurdu
Viran oldu bahçe, baðým neyleyim
Bir þeyler tükendi soldu güllerim
Boþ kaldý semaya açýk ellerim
Kimseye benzemez benim hallerim
Aþýlmýyor gönül, daðým neyleyim
Ýnsan bu çileyi kolay ekenmiþ
Güle deðer katan bazen dikenmiþ
Göz açýp kapadým ömür tükenmiþ
Çabuk bitti deli, çaðým neyleyim
Umutlar büyüttüm bir kýzýl gülden
Esenlik bekledim sert esen yelden
Bahtýma çýkanlar kaçýyor elden
Balýk tutamýyor, aðým neyleyim
Ýlk önce sen demek, en son kararken
Her bakýþ, her gülüþ bize yararken
Çaresiz derdime derman ararken
Eridi yürekte, yaðým neyleyim
Peri’nin bu iþi, aklý almadý
Dünyada hiç kimse dengin bulmadý
Uzattýðým eli tutan olmadý
Soluma hep uzak, saðým neyleyim
Peri feride ÖZBÝLGE
26. 08. 2022
🌸🍃Dost kalemlerden 🌸🍃
En kalbi teþekkürlerimle ve saygýmla efendim..
Oysa ki sevdalar, besliyor beni
O mahmur bakýþlar, hisliyor beni
Hüzün yaðmurlarý, ýslýyor beni
Delindi gök kubbe, göðüm neyleyim.......
Aþýk Lüzumsuz
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
Sevgisi dolaþan ýlýk kanýmda
Sevda ateþinden yanmýþ canýmda
Kesik yemiþ saðlý sollu benimde
Viranedir sevda çaðým; neyleyim
Ahmet KARA
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.