EÐRETÝ HUZUR
Ne yapsam ne etsem yüzüm gülmüyor
Olmuyor yazýlan neden emanet
Bir türlü yerini sözüm bulmuyor
Gelmiyor yurdumdan eden emanet
Koþuyorum öyle özgürce iþte
Rüzgârýn kalbimi okþarken döþte
Þimdi bir zerreyim kaldým geçmiþte
Bilmiyor kimseler giden emanet
Göklere yükselen mahsun besteyim
Güftesinde mercan kokan desteyim
Dönüp duruyorum bak ahesteyim
Dolmuyor gönlüme adýn emanet
Yüreðim eðreti huzur içinde
Kabusum gecenin uzar üçünde
Menzilim bak hala nazar göçünde
Kalmýyor hayalin beden emanet
O ilk gülüþüne ayaz deðerken
Geçmiþimle dönen zaman aðarken
Kasvetli yaðmurlar saðnak yaðarken
Dalmýyor gözlerim vedan emanet
Tuba Devrim (GÜLCE &DEVRÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.