YALNIZLIK MATEMİ
Yalnýz deðilsin, gel kendine
Devasa bir çöl yüreðim
Mesafeler kilometrelerce, ulaþýlacak gibi deðil
Her arþýnladýðýmda ýstýrap yolunu katlanýr kederim
Aðýrlaþýr zaman, apaçýk bilincim
Sancýlý hayat, karanlýk içim
Takatsiz halim, yaralý tinim
Dile gelinmez acý fazlasýyla bitirir
Tebessümü yarým, tefekkürü eksik
Heyecaný kayýp, hezeyaný yüksek günleri
Telaþý tatlý, hesap edilmemiþ
Dedi ki birden bire en iyi yaptýðým þeyi yapsaydým, bekleseydim sessiz
Tenimde bir soðukluk, nerden geldi bu ürperti
Anlayamazsýn kalemin yüceliðini
Zuhur edecek güzellikleri düþlerken hatýrlanacak geçmiþ
Canýn yanacak, basacaksýn çýplak ayaklarla, tadacaksýn cehennemi
Bu þiir yalnýzlýk matemi
Kahredilmiþ mazinin intikamý bir nevi
Tüm öfkeni kus, saçma düþüncelerin
Vefa falan yalan, etrafýnda derin bir suskunluk hakim
Gökyüzü her zaman ki gibi kasvetli
Ýþte böylesine acýnasý bir haldeyim
Kimse görmesin sakýncalý hikayemi
Ýzbeler de ölenlerin arasýnda ahesteyim
Alameti farikasý azametim
Merhametim sarsamaz asaletimi
Fena bir mevzu içerisinde atlat badireyi
Sakla tüm dehþeti, soldu verilen güllerim
Berzah aleminde aradým silüetini
Bir bedevinin bitmeyen çilesi
Kelimelerin tükendiði bir bölgedeyim
Hasretliðim, yalnýzlýkla gücenmedim
Gam yemem, temizledim zihnimde ki zehri
Düþlerimi süsleyecek adaletin tecellisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.