İç Döküntüsü

þiir deðil bu
bu bir iç döküntüsü
senden sana savrulma
savrulurken bir kýyýya tutunma
ve her seferinde tutunduðu yere
yeni bir umut baðlama hâli

þiir deðil bu bilesin
bu bir serzeniþ
bu bir çýrpýnýþ
bu bir bekleyiþ
ve en çok da deli gibi özleyiþ

dedim ya
þiir deðil bu
bu kendimi sana açma
içimi ortalýða saçma
ömrümü ömrüne katma hâli

.......

ey sevgili
duyar mýsýn yüreðimin sesini

ben hep sevdim seni
önceleri kelimelerini sevdim
sonrasýnda bir miktar sesle birlikte yine kelimelerini
ilerleyen yýllarda ise
ete kemiðe bürünmüþ
kelimelerle sesini
gözlerinin yeþilini
yeþilindeki pýrýltýyý
bana geliþini sevdim

// benden gidiþini sevemedim bir türlü...
kapýnýn ardýnda her seferinde
bir kez daha öksüz ve yetim
kimsesiz ve sessiz kalmayý sevmedim....//


ben hep sevdim seni sevgili
sende seni sevmeyi
senin beni sevmeni
sana ait olmayý sevdim

ve farkettin mi sevgili
hep artarak
eli hep arttýrarak sevdim seni


bilirsin tanýrsýn beni
hiç büyük adýmlarým olmadý hayatta
büyük büyük sözlerim
ulaþýlmaz hedeflerim
günü zorlayan kederlerim
bitmek bilmeyen iþlerim
(þiire yakýþýr cümlelerim olmadý
ki bu yüzden baþtan söyledim sözümü
"þiir deðil bu!
bu bir iç döküntüsü")
bu sana her yönden savrulma hâli
bu kýyýlarýmdan süzülüp
kuytuna usulca kývrýlma hâli
bu seni sana benim gözlerimden
süzme hâli

ey sevgili
sendeki beni
hep sev, hep koru, hep kolla
hiç býrakma emi


bahçede sedir, sedirde tekir kedi
cama týrmanan arsýz hanýmeli
penceremde kuþlarla birlikte bekliyorum seni





Sosyal Medyada Paylaşın: