Rosa Maria
rosa maria,,
on iki yýl on iki gül bir demet gül
bu gece kýrýk yüreðimin koltuk deðneði
olacaksýn
gül kökünde dallanmýþ on iki yýl ardýndan
seninle ayazýmda hala kalbim çarpýyor
mazi geride kalýyor ve sevimliliðin
çalý radyosundan sohbetler gürlerken
karýn en görkemli kristalleri yaðarken
on iki yýl ve on iki gül bir demet gül
on iki burç on iki mevsim on iki þiir
kalbim bir atýþ poligonunu ve on iki ok
ve övünme kupalarýna þan katýyorsun
ayakta protesto ediyorum ayaktayým
çok güzel uyuyordu gözlerinin þavký
bir gül bahçesinde aðlarken güneþimiz
özünde aþk yaþadým seninle ve sensiz
uðruna bir çok gül savurdum bahçelerde
ve mezarlardaki sabrýmla
eðitimli simsiyah gülleri savurdum
umudumun gölgeleriyle filizlen diye
ebediyen tarafýnda olurdum
ve güzel anlarýn rehin alýnmasýnda
nasýl kýrmýzý halýlar serdiysem yollarýna
on iki yýl beklediðim gibi
nasýl uykularýmda filizlenen güzellik
zaman boyunca bahsettiðim sen
ve damarlarýndaki buza
raðmen aþýk olmuþsam
daraðacýmý hiçbir çiy tatlandýramaz
ruhum kemik yapraklarý gibi
rüzgarda savrulan
piþmanlýklarýmla melodik nota
varlýðýmýn sensizliði kendini yakmasý gibi
rüzgar bir düzine kýzýl güneþ gibi iken
hatýralarýmla kavgalýyým kan revan
yurdumun bazen enflasyonla bazen
ekonomisiyle hesaplaþmasý gibiyim
ve göz alýcý belirsizliklerin anýt korumasýnda
çýplak elle sessizce dikenlerine dokunuyorum
söyle yine açar mýsýn
bir demet veya o iki gül mevsiminde
varoluþuma gel mezarlýk üstündeki
dar bahçeler çiçeklenmeden
nefesime ölüm meleði çökmeden gel
sonsuzluk saati vuruncaya kadar gel…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.