GÖNLÜM UNUTMADI Kİ

Kimler gelip geçtiler,bu gönül dergâhýmdan,
Kimi iz býrakmadan,ayrýldý kalpgâhýmdan,
Yar içmiþti Kevseri,sevdamýn pýnarýndan,
O býrakýp gitse de,gönlüm unutmadý ki.


Iþýltýlý gözlerle,sevdalý bakmadý ki,
Gözlerimden süzülüp,gönlüme akmadý ki,
Can yakan sözlerini,dilinde tutmadý ki,
O býrakýp gitse de,gönlüm unutmadý ki.


Zalim felek’ten çýkmýþ,aþkýn kara fermaný,
Yorgun düþtü kesildi,dizlerimin dermaný,
Bülbül uçtu kafesten,harap sevda harmaný,
O býrakýp gitse de,gönlüm unutmadý ki.


Ýnandým yalan söze,o benim olmadý ki,
Hangi sözü ruhumu,ateþe atmadý ki,
Hangi sahte tavrýyla,gönlümü yakmadý ki,
O býrakýp gitse de,gönlüm unutmadý ki.


Ben býktým diyemedim,kalbine giremedim,
Meftundum gözlerine,bir ümit göremedim,
Kader miþ belki de bu,vuslat’a eremedim,
O býrakýp gitse de,gönlüm unutmadý ki.


Gönlüm o vefasýzý,kýrýp aldatmadý ki,
Sevdam o hayýrsýzý,üzüp aðlatmadý ki,
Çekip giderken kalbi,nasýl sýzlatmadý ki,
O býrakýp gitse de,gönlüm unutmadý ki.


Tuðal KÖSEMEN
21.Aðustos.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: